Danas se obeležava 145 godina postojanja Crvenog krsta u Srbiji, osnovanog 6. februara 1876. god. u Beogradu.
Neposredan povod nastanka Srpskog društva Crvenog krsta bilo je stradanje izbeglica posle hercegovačkih ustanaka i potreba pružanja pomoći ugroženom i izbeglom narodu.
Na svečanoj sednici su prisustvovali znameniti ljudi tadašnje Srbije kao što su: Josip Pančić, Đorđe Vajfert, Ilija Kolarac i prof. Kosta Stojanović, a inicijator formiranja dr Vladan Đorđević proglasio je nastanak Srpskog društva Crvenog krsta. Prvi predsednik Srpskog društva Crvenog krsta bio je Mitropolit Mihailo Jovanović čije se bista nalazi u dvorištu zgrade Crvenog krsta u Siminoj ulici.
U prvoj godini osnivanja, Srpsko Društvo Crvenog krsta okupilo je oko 2.000 članova i osnovalo 35 pododbora u zemlji. Iste godine, na inicijativu Srpskog Društva Crvenog krsta, Kneževina Srbija je potpisala Ženevsku konvenciju, a 11. juna iste godine Srpsko Društvo crvenog krsta postalo član velike porodice Crvenog krsta u svetu, dobivši priznanje od Međunarodnog komiteta Crvenog krsta.
Humana ideja se širila, tako da je 1885. godine Srpsko Društvo Crvenog krsta imalo 105 odbora. U ratu sa Bugarima, Srpsko Društvo Crvenog krsta je obavljalo evakuaciju svojim sanitetskim vozilima i sanitetskim vozom.
Jedinstven primer saradnje i poštovanje žrtava rata i Ženevskih konvencija bio je kada je Srpsko Društvo Crvenog krsta izdejstvovalo da Vrhovni komadant, Kralj Milan, dozvoli transport pomoći evropskih društava Crvenog krsta preko Srbije za stanovništvo Bugarske, sa kojom je Srbija bila u ratu. Umetničko viđenje ovog događaja nalazi se i danas, u vidu umetničke slike, u Muzeju Međunarodnog pokreta Crvenog krsta i Crvenog polumeseca u Ženevi.
U periodu raspada bivše Jugoslavije krajem XX veka, Crveni krst Srbije je nastavio da ostvaruje svoje programske zadatke zbrinjavajući veliki broj izbeglica i raseljenih lica, distribuirajući pomoć od međunarodnih donatora. Kroz mrežu Crvenog krsta Srbije je od početka devedesetih do 2004. godine distribuirano 650.000 tona hum. pomoći za potrebe najugroženijih kategorija stanovništva. Tih godina, a u jednom periodu između 1999.-2000. od 7.5 miliona stanovnika Republike Srbije, preko milion je bilo korisnika pomoći Crvenog krsta.
Krajem 2005. godine Skupština Republike Srbije usvojila je novi Zakon o Crvenom krstu kojim su definisana javna ovlašćenja koja je država poverila Crvenom krstu, programi koji su u skladu sa misijom Crvenog krsta, kao i usluge koje može da pruža Crveni krst.
Kroz sve ove godine postojanja, Crveni krst Srbije je delovao poštujući principe Međunarodnog pokreta Crvenog krsta i Crvenog polumeseca: humanost, nepristrasnost, neutralnost, nezavisnost, dobrovoljnost, jedinstvo i univerzalnost.
U saopštenju Crvenog krsta Srbije stoji:
“Prošla, 2020. godina bila je obeležena krizom sa kakvom se do sada nismo sreli. Pandemija COVID 19 je promenila živote svih nas na neki način, životi i zdravlje velikog broja ljudi su bili i jesu još uvek ugroženi i uticala na pogoršanje ugroženosti već ranjivih kategorija, socijalno ugroženih ljudi.
Kao najstarija i najveća humanitarna organizacija u zemlji svojim delovanjem i programima koje realizujemo smo i u 2020.godini potvrdili da imamo potencijal za sprovođenje efikasnih i efektivnih programa i aktivnosti, koristeći svoje ljudske resurse, mrežu organizacija i edukovane profesionalne saradnike i volontere na korist najugroženijih ljudi i lokalnih zajednica.
Organizacije Crvenog krsta u Srbiji – njegovi volonteri, profesionalno zaposleni, pokazali su veliku humanost, požrtvovanje, znanje i hrabrost. Organizacija je odreagovala kao sistem, kao nedeljiva celina u kojoj svi činioci imaju veliki i podjednak značaj.”
Rezultati Crvenog krsta Lazarevac u 2020. godini
Ukupno 1.580 volontera Crvenog krsta Lazarevac u 2020. godini pomogli su 9.754 lica, predano radeći 4.244 sati, distribuirali su čak 237.168 obroka narodne kuhinje, ujedno pomažući starim licima i licima sa oštećenim sluhom u borbi protiv širenja koronavirusa. Učestovali su u davanju informacija za sprečavanje širenja pandemije putem kol centra, kao podrška zdravstvenom sistemu Republike Srbije i posećivali staračka domaćinstva kojima je pomoć najpotrebnija.
